Grzybica to także choroba, może nie przykuwa do łóżka, ale jest niezwykle uciążliwa. Jeśli zaatakuje jednego członka rodziny, strzec się powinni i pozostali. Grzybica nie jest wybredna, statystycznie miał, ma lub będzie miał co piąty Polak. Grzybica to choroba zakaźna wywołana miejscowym lub ogólnym zakażeniem grzybami chorobotwórczymi. Wyróżniamy grzybice powierzchniowe skóry i paznokci oraz głębokie narządowe. Grzybice głębokie wywołują powstawanie w tkankach procesów zapalnych, a nawet martwiczych. Do zakażeń grzybiczych usposabiają choroby wyniszczające tj. cukrzyca, dysbakterioza po długotrwałej terapii antybiotykowej i innych środków immunosupresyjnych. Zakażenie grzybami może nastąpić poprzez uszkodzoną skórę, drogi oddechowe, przewód pokarmowy i drogi rodne.

Grzybica drobnozarodnikowa -to bardzo zakaźna grzybica skóry głowy owłosionej i gładkiej szczególnie u dzieci. Na skórze głowy widoczne są ogniska stanu zapalnego, w ich obrębie wszystkie włosy są jakby równo obcięte i otoczone szarawą pochewkę. Zaś na skórze gładkiej okrągłe lub owalne ogniska z pęcherzykami lub grudkami wysiękowymi na obwodzie.

Grzybica międzypalcowa- bardzo częsta postać grzybiczego zakażenia skóry, występuje najczęściej w przestrzeni międzypalcowej między III, IV i V palcem na stopie. Objawia się zmianami pęcherzyki ulegające pęknięciu, odwarstwieniu się zmacerowanego naskórka, sączenie, głębokie pęknięcia, połączone z silnym świądem.

Grzybica pachwin- to schorzenie grzybicze skóry objawiające się licznymi wykwitami grudkowymi, nadżerkami i strupami. Umiejscowienie to przeważnie okolice pachwinowe oraz skóra ud przylegająca do moszny, rzadziej inne fałdy ciała. Często występuje u ludzi chorobliwie otyłych.

Grzybica pochwy i sromu to stan zapalny pochwy i sromu wywołany zakażeniem drożdżakami. Do choroby dochodzi najczęściej u osób z obniżoną odpornością, po długotrwałym stosowaniu antybiotyków. Objawami są najczęściej świąd i pieczenie sromu, gęste serowate upławy, białawe naloty w przedsionku pochwy i w pochwie, leżące na zaczerwienionej i rozpulchnionej błonie śluzowej.

Najpopularniejszą i bardzo uciążliwą wśród pacjentów jest grzybica stóp i paznokci. Na stopach rozróżnia się trzy odmiany kliniczne : międzypalcową, potnicową, różnej wielkości pęcherzyki i pęcherze na podłożu rumieniowym, drobne nadżerki, sączenie i złuszczenie. Zakażenie może się przenosić się nie tylko przez kontakt bezpośredni, ale także przez używanie wspólnego ręcznika lub obuwia.

Grzybicę stóp i paznokci widać gołym okiem. Gdy dojdzie do zakażenia grzybicą, na skórze pojawiają się zmiany i wędrują po naszych stopach. W zajętych miejscach tworzą się pęknięcia i zaczerwienienia, a po obu stronach podeszwy skora bardzo sucha. Na podeszwach występuje wysypka i zazwyczaj dotyka obie stopy, ale bywa, że zakażona jest tylko jedna stopa. Paznokcie zaś są żółte lub brunatnawe, łamliwe, ulegają pobruzdowaniu, pogrubieniu związanemu z rogowaceniem podpaznokciowym. Drożdżyca paznokci różni się wyraźnie stanem zapalnym wałów paznokciowych oraz częstym zajęciem płytki od strony jej bocznych powierzchni. Dla pacjentów jest to wielki problem i nie tylko estetyczny, kuracja twa kilka tygodni, miesięcy a nawet kilka lat. Zdarza się, że pacjent ignoruje tak poważny problem. Często pacjent dowiaduje się o tym, że ma grzybicę korzystając z zabiegów. Musimy pamiętać, że grzybica nawet w wczesnym stadium nie ustąpi sama.

Leczenie grzybicy najlepiej zacząć od razu, jak tylko zauważymy niepokojące objawy. Szybko zaatakowana równie szybko polegnie. Możemy się jej pozbyć przy pomocy stosowanych miejscowych leków, także bez recepty. Nowoczesne preparaty bardzo skutecznie walczą z grzybicą. Środki te skutecznie likwidują objawy choroby i zapobiegają jej nawrotom. Jednak najlepiej udać, gdyż wczesne wdrożenie odpowiedniej terapii pozwoli uniknąć dystrofii paznokcia. Terapia obejmuje stosowanie leczenia skojarzonego : miejscowego i ogólnego. W niektórych przypadkach zaleca się częściowe lub całkowite usunięcie zainfekowanych płytek paznokciowych. Grzybica paznokci jest częsta i może zdarzyć się każdemu, niezależnie od utrzymywanego poziomu higieny. Częstość występowania, także jej ciężkich postaci, jest większa niż dawniej. Jest to swego czasu cena, jaką płaci ludzkość za rozwój medycyny i nowe sposoby leczenia ciężkich chorób. Szczególnie są narażone osoby przyjmujące leki nowotworowe, osoby nadużywające antybiotyki oraz stosowanie niektórych leków zwiększają ryzyko rozwoju infekcji grzybiczych, jak również niewydolność żylna, cukrzyca, kobiety zażywające środki antykoncepcyjne czy inne leki niekorzystnie wpływające na układ immunologiczny.

Najlepszym sposobem by nie dopuścić do grzybicy należy przestrzegać podstawowych zasad nie tylko higieny, lecz również skuteczne leczyć choroby podstawowe, które zwiększają ryzyko rozwoju grzybicy. Zakazić można się przez używanie wspólnego ręcznika, miejscem niezwykle sprzyjającym zakażeniom grzybiczym są publiczne baseny, siłownie, modne łaźnie parowe, hotelowe prysznice, wykładziny, pomosty czy nadmorskie mola. Grzybica nie jest wybredna, wystarczy by było ciepło, wilgotno i ma doskonałe warunki do rozwoju. Najgorsze jest to, że sami często te warunki stwarzamy np. noszac przez wiele godzin zakryte obuwie, przebywając w miejscach, w których rozwijają się grzyby.

Okres letni to czas zwiększonego ryzyka zachorowania na grzybicę.

Nie możemy zapomnieć o odpowiedniej diecie. Wpłynie to korzystnie na pracę systemu odpornościowego i uaktywnienie funkcji samo naprawczych organizmu. Powinna dostarczyć organizmowi wszystkie składniki odżywcze, stworzyć korzystne środowisko w jelicie dla bakterii Acidofilnych i jednocześnie nie obciążając organizmu w procesie trawienia dostarczonego pokarmu.

Jak ognia powinniśmy unikać cukru, pod jakąkolwiek postacią np. czekolady, miodu, dżemu słodkie pieczywo, soki owocowe czy napoje gazowane. Produkty z białej mąki tz. makarony, ciasta, drożdże w wszystkie produkty w których się znajdują, produkty fermentowane, sery pleśniowe, żółte, tofu i mleko. Cukry proste zwiększają namnażanie się grzybów. Możemy jeść kaszę jaglaną, pieczywo w niewielkich ilościach tylko na zakwasie. Naturalnym probiotykiem jest kapusta kiszona, ogórki kiszone, czosnek, kwaśne wiejskie mleko czy naturalne jogurty. Wskazane jest zastosowanie takich ziół jak : ekstrakt z oregano który korzystnie wpływa na odporność organizmu, posiada działanie przeciwgrzybiczne.

Aloes zaś ma działanie oczyszczające organizm, działa wzmacniająco, ale kuracja aloesowa musi być połączona z unikaniem węglowodanów szczególnie piwa, to doskonała pożywka dla drożdży.

Pamiętajmy, jeśli zauważymy u siebie niepokojące objawy wskazujące na jakąkolwiek postać grzybicy, to jak najszybciej powinniśmy udać się do lekarza. Przy zastosowaniu odpowiednich leków, które dobiera lekarz oraz ustaleniu odpowiedniej diety na podstawie współistniejących chorób i leków które pacjent zażywa, ustala się indywidualny jadłospis.

Grzybica to zatrucie całego organizmu, w tym naszego procesu myślenia i spostrzegania, więc nie dajmy się grzybicy.